တက္ကစီပေါ်မှာ စာအုပ်တွေ မေ့ကျန်ခဲ့တဲ့ အမျိုးသား

 

တက္ကစီပေါ်မှာ စာအုပ်တွေ မေ့ကျန်ခဲ့တဲ့ အမျိုးသား

ရဲစိတ်ရဲမာန် မရှိတာက ပိုက်ဆံပြတ်တာထက် ပိုဆိုးတယ်လို့ ဝိုင်းဖွဲ့ပြောဖြစ်ကြတယ်။ စစ်တပ်က ထုတ်တဲ့ စီးကရက်တွေ နှစ်ရှည်သောက်ခဲ့တော့ ငါတို့အားလုံး ချွဲသံတရွှီရွှီနဲ့။ တန်းလျားကြီး တစ်လုံးမှာ ဝိုင်းဖွဲ့အတူတူစုနေကြတယ်။ ထမင်းတွေ ဟင်းတွေ ဆိတ်ကလီစာတွေ တယောက်ယောက် လာချက်ထားတာ။

တော်လှန်ရေး မဖြစ်ခင်က တော်လှန်ဖို့ပဲ အားသန်ကြပုံပဲ။ မိန်းမတွေ ကလေးတွေဟာ တော်လှန်ရေးမှာ အဟန့်အတားပဲ သတ်ပစ်၊ ရိုက်ခွဲပစ်ကွာ။ မိုးလေတွေ တိုက်တဲ့ ရက်တရက်မှာ နွားပေါက်စ တစ်ကောင်ကို တန်းလျားပေါ် မိတ်ဆွေတွေအားလုံး ကယ်ထားဖူး။ တယောက်ယောက်ကို ကယ်တင်ထားရတယ်ဆိုတဲ့

စိတ်ခံစားမှုဟာ အထူးအရသာပဲ။

တော်လှန်ရေး တကယ်ဖြစ်တော့ ငါတို့ငူငူကြီးတွေ။ ရှေ့ဆုံးတန်းမှာ ဆန္ဒပြတယ်။ တခုခု ဟန်းဆက်နှင့် အခြားဆက်စပ်ပစ္စည်းတွေ အသိမ်းခံရရင် ငိုကြတယ်။ အိမ်ငှားခ ပေးရမယ်၊ ဖုန်းဘေလ် သွင်းရမယ်၊ ဝိုင်ဖိုင်စက် တပ်ရမယ်၊ သတ်ထားတဲ့ ခွေးအလောင်းကောင်တွေကို လူမသိအောင် မြှုပ်ရမယ်။ ငါတို့မှာ စောက်ဆံမရှိဘူး။ ငါတို့မှာ တော်လှန်ချင်စိတ်ပဲ ရှိတယ် ငါတို့ မတော်လှန်ဖြစ်တော့ဘူး။ ပြည်သူတွေပဲ တယောက်ပြီး တယောက် အသတ်ခံရတော့ စိတ်ပျက်လာပြီလေ။ အိမ်ပြန်စရာ ကားခ တကယ်မရှိတော့ဘူး။

တန်းလျားကြီးမှာ စုနေတဲ့ ငါတို့ဘော်ဒါတွေ တယောက်မှ လွတ်မြောက်နယ်မြေကို ရောက်မသွားကြပါဘူး။ စောက်သက်တွေက ကြီးပြီလေ တော်လှန်ရေးက ရှည်ရှည်နိုင်လွန်း၊ သေသေနိုင်လွန်း။ သေသွားတဲ့ လူတွေကို အားနာနေရပြီး ပုံမှန်ကို ပြန်မဖြစ်နိုင်တဲ့ တိုင်းပြည်။

တက္ကစီအပေါ် ကားခမပါဘဲ တက်လိုက်ကြတယ်။ ဒါကြီးက ဘယ်တော့ပြီးမှာလဲ? လီးတဲ့မှ ဟိုကောင့် စာအုပ်တွေ မေ့ကျန်ခဲ့ပြီ တက္ကစီသမားဆီ။