Alcohol

Brief History of Alcohol

Image credit to its original source

အမှည့်လွန်အသီးများတွင်ရှိသော သကြားများသည် တဆေးဟုခေါ်သော အဏုကြည့်သက်ရှိများကို ဆွဲဆောင်ပေသည်။ ထိုတဆေးများက သစ်သီးသကြားများကို စားသုံးသောအခါ ၎င်းတို့သည် အရက်ယမကာများတွင် အရက်အမျိုးအစားဖြစ်သည့် အီသနောဟုခေါ်သော ဒြပ်ပေါင်းတစ်မျိုးကို ထုတ်လုပ်သည်။ ဤဖြစ်စဉ်ကို အချဉ်ဖောက်ခြင်းဟု ခေါ်ပေသည်။

 

အချဉ်ဖောက်ဖျော်ရည်တွေကို လူသားတွေ ဘယ်အချိန်က စလုပ်တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှ အတိအကျ မသိနိုင်ပါဘူး။ အစောဆုံးသိထားသောအထောက်အထားသည် ဘီစီ 7,000 မှဆင်းသက်လာသည်၊ မြေအိုးများရှိ အကြွင်းအကျန်များက လူများသည် အချဉ်ဖောက်ထားသော ဆန်၊ ပြောင်းဆန်၊ စပျစ်သီးနှင့်ပျားရည်တို့မှအရက်ယမကာပြုလုပ်ကြသည်ကို ဖော်ပြနေပေသည်။ နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာအတွင်း ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းရှိ ယဉ်ကျေးမှုများသည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အချိုရည်များကို အချဉ်ဖောက်လာကြသည်။ ရှေးခေတ် Mesopotamians နှင့် အီဂျစ်လူမျိုးများသည် သိုလှောင်ထားသော သီးနှံစေ့များမှ ဘီယာကို တစ်နှစ်ပတ်လုံး ပြုလုပ်ကြသည်။ ဒီဘီယာကို လူမှုရေးအတန်းအစားအားလုံးမှာ ရနိုင်ခဲ့ပြီး အလုပ်သမားတွေက သူတို့ရဲ့နေ့စဉ်စားနပ်ရိက္ခာနဲ့တောင် လက်ခံရရှိခဲ့ပါတယ်။ စပျစ်သီးကိုလည်း တီထွင်ခဲ့ကြသော်လည်း ရာသီဥတုသည် စပျစ်သီးစိုက်ပျိုးရန် မသင့်တော်သောကြောင့် ရှားပါးပြီး ဈေးကြီးသော စားဖွယ်တစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အားဖြင့် စပျစ်သီးပိုမိုလွယ်ကူစွာပေါက်ရောက်သော ဂရိနှင့်ရောမတွင် အီဂျစ်နှင့် မက်ဆိုပိုတေးမီးယားတို့ရှိ ဘီယာကဲ့သို့ ဝိုင်ကို အလွယ်တကူရနိုင်သည်။

တဆေးများသည် အခြေခံအားဖြင့် မည်သည့်အပင်သကြားများကိုမဆို အချဉ်ဖောက်မည်ဖြစ်သောကြောင့် ရှေးခေတ်လူများက ၎င်းတို့နေထိုင်ရာ စိုက်ပျိုးသည့် သီးနှံများနှင့် အပင်များမှ အရက်ကို ပြုလုပ်ကြသည်။ တောင်အမေရိကတွင် လူများသည် ကောက်နှံများမှ ချီချာကို ပြုလုပ်ကြပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် အမြင်မှားစေသော ဆေးဖက်ဝင်အပင်များ ထည့်ကြသည်။ ယခုအခါ မက္ကဆီကိုနိုင်ငံ၌ ရှားစောင်းလက်ပတ်ဖျော်ရည်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော pulque သည် ရွေးချယ်စရာ သောက်စရာဖြစ်ခဲ့ပြီး အရှေ့အာဖရိကလူမျိုးများက ငှက်ပျောသီးနှင့် ထန်းလျက်ဘီယာကို ပြုလုပ်ကြသည်။ အခု ဂျပန်ပြည်မှာ လူတွေက ဆန်ကနေ ဆာကေးလုပ်ကြသည်။ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ဒေသတိုင်းလိုလိုတွင် ကိုယ်ပိုင်အချဉ်ဖောက်ထားသော အချိုရည်များရှိပေသည်။

 

အရက်သောက်ခြင်းသည် နေ့စဉ်ဘဝ၏အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်လာသည်နှင့်အမျှ အချို့သောအာဏာပိုင်များသည် ၎င်းတို့အား အပြုသဘောဆောင်သည်ဟု ယူဆသောအကျိုးသက်ရောက်မှုများ ဥပမာ-ဂရိသမားတော်များက ဝိုင်ကို ကျန်းမာရေးအတွက်ကောင်းသည်ဟု ယူဆကြပြီး ကဗျာဆရာများက ၎င်း၏ဖန်တီးမှုအရည်အသွေးများကို သက်သေခံကြသည်။ အခြားသူများမှာ အရက်၏အလွဲသုံးစားမှုဖြစ်နိုင်ချေကို ပိုစိုးရိမ်ကြသည်။ ဂရိဒဿနပညာရှင်များသည် တည်ငြိမ်မှုကို မြှင့်တင်ပေးသည်။ ဥရောပရှိ အစောပိုင်းဂျူးနှင့် ခရစ်ယာန်စာရေးဆရာများသည် ဝိုင်ကို ထုံးတမ်းစဉ်လာများအဖြစ် ပေါင်းစပ်ထားသော်လည်း အလွန်အကျွံမူးယစ်ခြင်းကို အပြစ်ဟု ယူဆကြသည်။ အရှေ့အလယ်ပိုင်း၊ အာဖရိကနှင့် စပိန်တို့တွင် အရက်မူးနေချိန်တွင် ဆုတောင်းခြင်းကို ဆန့်ကျင်သည့် အစ္စလာမ့်စည်းမျဉ်းသည် တဖြည်းဖြည်း ခိုင်မာလာကာ ယေဘူယျအားဖြင့် အရက်သောက်ခြင်းကို တားမြစ်ခဲ့သည်။

 

ရှေးခေတ် စော်ဖောက်ထားသော အဖျော်ယမကာများတွင် အရက်ပါဝင်မှု နည်းပါးပေသည်။ အယ်လ်ကိုဟော 13% ခန့်တွင် အချဉ်ဖောက်နေစဉ်အတွင်း ထွက်လာသည့် ရလဒ်များမှ အဆိပ်အတောက်ဖြစ်စေပြီး ၎င်းတို့ကို သေစေပါသည်။ တဆေးတွေသေသွားတဲ့အခါ အချဉ်ပေါက်တာရပ်သွားပြီး အရက်ပါဝင်မှုလည်း လျော့သွားပါတယ်။ ထို့ကြောင့် နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာကြာအောင် အရက်ပါဝင်မှု အကန့်အသတ်ရှိခဲ့သည်။ ပေါင်းခံခြင်းဟုခေါ်သည့် လုပ်ငန်းစဉ်ကို တီထွင်ခြင်းဖြင့် ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ ၉ ရာစု အာရဗီစာများတွင် ပွက်ပွက်ဆူနေသော အချဉ်ဖောက်ထားသော အရည်များကို ၎င်းတို့တွင်ရှိသော အရက်ကို အငွေ့ပြန်စေရန် ဖော်ပြသည်။ အရက်သည် ရေထက် နိမ့်သော အပူချိန်တွင် ပွက်ပွက်ဆူလာသောကြောင့် ၎င်းသည် ပထမ အငွေ့ပြန်သည်။ ဒီအငွေ့ကို ဖမ်းယူပြီး အအေးခံပြီး ကျန်တာက စော်ဖောက်ထားတဲ့ အဖျော်ယမကာတွေထက် အယ်လ်ကိုဟောအရည်ထက် အများကြီး ပိုပေသည်။ အစပိုင်းမှာတော့ ဒီထက်သန်တဲ့ စိတ်ဓာတ်တွေကို ဆေးဖက်ဆိုင်ရာ ရည်ရွယ်ချက်အတွက် အသုံးပြုခဲ့ကြပေသည်။ ထို့နောက်တွင် ဘီယာနှင့် ဝိုင်ကဲ့သို့ပင် ၎င်းတို့သည် မပျက်စီးသွားသောကြောင့် အရေးကြီးသော ကုန်သွယ်မှုကုန်စည်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ကာရေဘီယံဒေသရှိ ဥရောပကိုလိုနီနယ်များတွင် ရိတ်သိမ်းပြီး သကြားမှပြုလုပ်ထားသည့် ရမ်သည် သင်္ဘောသားများအတွက် အဓိကဖြစ်လာပြီး မြောက်အမေရိကသို့ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားခဲ့သည်။ ဥရောပသားများသည် ဘရန်ဒီနှင့် ဂျင်ကို အာဖရိကသို့ ယူဆောင်လာပြီး ကျွန်ပြုသူများ၊ မြေယာနှင့် စားအုန်းဆီနှင့် ရော်ဘာကဲ့သို့သော ကုန်ပစ္စည်းများကို ရောင်းဝယ်ကြသည်။ ဝိညာဉ်များသည် ဤဒေသများတွင် ငွေကြေးပုံစံဖြစ်လာသည်။ စူးစမ်းရှာဖွေရေးခေတ်အတွင်း၊ ရှည်လျားသောပင်လယ်ခရီးတွင် ဝိညာဉ်များသည် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ဥရောပကနေ အရှေ့အာရှနဲ့ အမေရိကကို ရွက်လွှင့်ရတာ လနဲ့ချီကြာနိုင်ပြီး သင်္ဘောသားတွေအတွက် ရေကို လတ်ဆတ်စွာ ထိန်းသိမ်းဖို့က စိန်ခေါ်မှုတစ်ခုဖြစ်ပေသည်။ အရက်သည် အန္တရာယ်ရှိသော ရောဂါပိုးမွှားများကို သေစေသော တာရှည်ခံပစ္စည်းဖြစ်သောကြောင့် ရေစည်ထဲသို့ ဘရန်ဒီတစ်ပုံးထည့်ခြင်းကြောင့် ရေကို လတ်ဆတ်နေစေပါသည်။ ထို့ကြောင့် ၁၆၀၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် အရက်သည် တိရိစ္ဆာန်များကို အသံပေးရုံမျှမက ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ကုန်သွယ်မှုနှင့် စူးစမ်းရှာဖွေမှုကို လှုံ့ဆော်ပေးသည့်အထိ—၎င်းတို့၏အကျိုးဆက်များနှင့်အတူ၊ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းတွင် ၎င်း၏အခန်းကဏ္ဍသည် ပိုမိုရှုပ်ထွေးလာပါသည်။